Esta nova está tirada do xornal de La voz de Galicia o sábado 7 de novembro.
O manuscrito localizado en Madrid converteuse nun punto de partida. Camiño Noia aventura o traballo de investigación que queda por diante, entre outras cousas para determinar quen era Pedro Otero Romero e Torres, do que só se sabe que foi avogado dos Reais Consellos de Felipe V. «Ou único que sabemos é que vivía na zona de Padrón», explica Noia, quen lanza unha luva aos historiadores para que mergullen nos arquivos parroquiais en busca do autor. De momento, desde a Universidade de Vigo realizaron unha primeira xestión ante o colexio de avogados da Coruña, o máis antigo de Galicia, pero as primeiras colegiaciones son do ano 1860. Así que nin rastro de Otero .
Misterioso é tamén o motivo polo que o manuscrito nunca se publicou. O documento está, de feito, dividido en dous partes; a primeira e fundamental é a que está escrita en galego e alcanza ata o reinado de Xoan II e o arcebispado de don Xoan de Cerezuela, en Compostela. A continuación existe un apéndice, escrito en castelán, que prolonga a narración de feitos ata a época de Felipe V. Con todo, o máis apreciable do achado é a data na que foi escrito. «Ou primeiro terzo do XVIII son vos chamados séculos escuros na literatura galega, unha etapa practicamente erma para as nosas letras. Ir atopando escritos deses séculos ten moito interese».
